با خبر شدم که دیروز دوست، همکار و همنورد دوست داشتنی ما، شادروان عباس حجازی از میان ما رفت. در بیان خوبی های او فقط گفتن این جمله کافی است که بگویم در تمام مدتی که من او را می شناختم در هر جا که از او یاد می شد می دیدم که همه حاضرین متفق القول می گفتند مرد بسیار خوبی است. کلام او همراه با ادب و احترام و مهربانی بود. در سیمای او نجابت و وقار موج می زد. در محیط کار، هر که برای انجام کاری به او مراجعه می کرد با خوشرویی و ادب، از هر چه که از دستش بر می آمد، فروگذار نمی کرد. و من چه سعادتمندم که علاوه بر همکاری، خاطره همنوردی با او را نیز دارم. در دوم بهمن ماه 88 در صعود به کوه آسماری او با ما همنورد بود. در آن روز دل انگیز ابری بارانی همت و غیرت او همه ما را شگفت زده کرد. روانش شاد و یادش گرامی باد.